Dag 11: Kruger / maandag 26-03-2018.
Vanochtend reden we vroeg weg, iets vroeger dan gisteren
en om kwart over vijf in de ochtend is het hier heel erg donker. Er is geen
verlichting op de wegen, dus goed opletten, vooral omdat overal om deze tijd al
mensen langs de snelweg lopen en fietsen. Reflecterende kleding kennen ze hier
niet, dus ogen open en voorzichtig aan. Fietsen doen ze hier op de verkeerde
helft van de weg, dus op de baan waar jij rijdt komen ze je tegemoet en dit alles
zonder licht, vaak zie je ze pas op het laatste moment. We waren precies om half
zes bij de gate en eigenlijk is het dan nog te donker om veel te zien. Morgen
maar een half uurtje later weg. Vandaag zijn we grotendeels via de verharde weg gereden, we wilden wat verder noordelijk rijden. Eerst richting Lower Sabie en dan de brug over naar Tshokwane. De afstand is 80 km over de verharde weg. Je mag hier maar 50 rijden, dus je zou er ongeveer 1 ¾ uur over moeten doen, dat is dus zonder stoppen. We reden om 5:30 uur de Gate door en waren om half twaalf bij Tschokwane, dus we hebben 6 uur over deze 80 km gedaan. Je stopt regelmatig om dieren te spotten en op sommige uitzichtpunten mag je even uit de auto voor een kleine pauze (ontbijt en koffiebreak). Op een dag rij je gemiddeld 200 km en daar deden wij meer dan 10 uur over. Op de onverharde weg geldt een snelheid van 40 km, maar het gemiddelde daar ligt rond de 20. De onverharde wegen variëren van redelijk tot slecht, wanneer het regent dan rij je echt door een modderpoel heen met overal plassen. Ook liggen er overal losse keien en zijn er grote gaten, dus het blijft oppassen. Het wil niet zeggen dat je op de onverharde wegen meer ziet dan op de verharde weg, het is niet te voorspellen.
Vanochtend begon de dag weer met een groep leeuwen in
het gras, maar het was te donker voor de foto. Vervolgens reden we op de verharde
weg toen we ineens een impala in een boom zagen hangen, deze was er door een
luipaard in gesjouwd om later op te eten. Helaas was het luipaard niet te
spotten.
Hierna onze weg vervolgd, het landschap na Lower Sabie richting
Tshokwane is heel anders. Vind je in het gebied rond Crocodile Gate nog veel
dichte bosjes, na Lower Sabie verandert het landschap in een veel opener vlakte
met grasland en enkele bosjes. In dit gebied zie je dan ook de neushoorn en wat
eenzame mannetjes olifanten lopen.
Toen we de weg terug reden wilden we nog even langs de
boom met de impala om te kijken of deze er nog hing. Dit was nog het geval
alleen was hij een stukje kleiner dan eerst. Er zat een grote adelaar bij, die
de buit bewaakte. Toen hij klaar was met eten en weg vloog kwamen de gieren, 30
in de lucht en 10 in de boom en deze vielen op de impala aan tot deze uit de
boom viel.
Het was een lange en mooie dag, onderweg kwamen we nog
een roadblock tegen van auto’s die met verrekijkers in het veld stonden te
turen. Gevraagd wat er te zien was en ze vertelden dat er een luipaard gespot
was in het hoge gras, maar dat ze hem niet konden zien. Ook de andere auto’s
konden niets zien. Of er nu echt een luipaard lag is nog maar de vraag, dus
zijn we maar doorgereden. Op het einde van de weg lag er weer een groep leeuwen
lui in de verte onder een boom. Het valt op dat we iedere dag wel leeuwen zien,
deze zijn goed vertegenwoordigd in dit gedeelte van het park.
roadblock
Het is eindelijk gelukt om in de internetwinkel in
Komatipoort ons verslag online te zetten, want we hebben de Wifi router nog
steeds niet terug. Het lukt Laurika geloof ik niet om deze werkend te krijgen. We
zitten dus nog steeds zonder internet.
Dag 12: Kruger / dinsdag
27-03-2018.
Vanochtend
zijn we een half uurtje later naar Kruger gegaan maar de hele ochtend hebben we
op een leeuw en wat ground hornbills (hoornraaf) na, weinig gezien. Nu blijken
die ground hornbills geringd te zijn en er wordt gevraagd of je ze wilt
rapporteren wanneer je ze gezien hebt, waar, hoe laat etc. etc. Dat wisten wij
niet, dus de juiste tijd en plaats moeten wij schuldig blijven. Deze beesten
zijn behoorlijk groot, ongeveer een halve meter en maken een heel raar geluid.
Wanneer ze elkaar roepen is het alsof je de lage bassen van de radio hoort.
Om elf uur
waren wij weer bij het huisje terug, even lekker niets doen en een beetje
genieten van het zonnetje. Nu is dat zonnetje veel en veel te heet en na tien
minuten hielden we het voor gezien. Dan maar lekker met een boek op het terras,
dat is tenslotte ook vakantie. In de tuin van ons huisje zie je ook allerlei leuke vogels, op een tak vlakbij een ijsvogeltje.
Om twee uur zijn we weer richting Kruger
gereden, we willen eens kijken of we vanmiddag wat meer geluk zouden hebben. In
het begin was het nog steeds erg stil. Tot een uur voor sluitingstijd, toen zagen we
nog twee groepen neushoorns zo’n 12 stuks. Toevallig hadden wij het er vandaag
nog over, dat je hier zo weinig neushoorns ziet, terwijl 40% van alle neushoorns
in Kruger schijnt te zitten, vandaag werd dat dus ruimschoots goedgemaakt. We kwamen ook nog een heel grote groep
olifanten tegen en toen was het al bijna zes uur en moesten we zorgen dat we
het park afkwamen en met ons nog vele andere auto’s.
Als je 's morgens vroeg door het park rijdt dan zie je overal een soort van kippetjes langs de
berm van de weg lopen. Ik noem ze roadrunners of suïcide kippetjes. Ze lopen
heel hard mee met de auto en schieten dan vlak voor je wielen weer de berm in.
Rare beestjes.
roadrunner
Om nog wat
beter te kunnen zien in de auto heb ik mijn autostoel omgebouwd tot een soort
‘prinses op de erwt stoel’. Hier in huis hebben ze kussentjes voor op de
buitenbank en deze passen precies op mijn stoel in de auto. Ik lijk wel 2
meter lang als ik in de auto zit, maar kan nu met gemak over de buitenspiegel
van de auto heen kijken, in plaats van continu naar mijzelf te kijken in de
spiegel en daar ben je snel op uitgekeken. Het gras langs de kant van de weg is
behoorlijk hoog en met die 10 cm extra kijk ik er net overheen.
Ook hier in
Marlothpark moet je vuil scheiden, plastic, papier en blik apart. Nu zijn we al
een paar keer naar de stort gereden en het was er een bende van jewelste,
volgens mij lag hier alles door elkaar. Vandaag stonden er grote zakken waar
het vuil, zo te zien, gescheiden in was gegaan. Er stond hier een oudere vrouw al het vuilnis uit te zoeken en met de hand te sorteren, monnikenwerk. We hebben haar voor de moeite maar 100 rand gegeven, zij was hier heel erg blij mee.
Dag 13: Kruger
/ woensdag 28-03-2018.
Vanochtend
toen we vertrokken was het heel erg mistig. Gelukkig reden we achter een
safariwagen die ons door de mist richting Kruger leidde.
Eenmaal in Kruger trok de mist al snel op en konden we alles weer goed zien. Vandaag hebben we heel veel gezien waaronder een hyena stelletje met pups (ik weet niet hoe je hyena jongen noemt). Deze pups waren nog heel klein en er werd door een van de ouders regelmatig mee gesjouwd om ze in het gareel te houden. Heel leuk dat jonge spul.
We stonden
bij een paar zebra’s een bakje koffie te drinken toen we plotseling een groep
giraffen zagen, met daarbij een nog heel klein girafje. We waren vandaag
precies op de juiste tijd op de juiste plaats, vervolgens nog een leeuw en een
grote groep olifanten. Tot nu toe hebben we iedere dag leeuwen gezien.
Zo rond een
uur of twaalf wordt het warmer en dan zoeken de dieren de schaduw op. Wij zijn
toen boodschappen gaan doen bij de Spar in Komatipoort en daarna naar ons
huisje. Nu lekker niets. We hebben vandaag eindelijk de Wifi werkend teruggekregen van Laurika, er bleek iets met de simkaart te zijn. Beter laat dan nooit zal ik maar zeggen, want voor ons is het toch heel
essentieel. De blog online zetten lukt
hiermee helaas niet. Dus dat gebeurt als we thuis zijn. Vanavond nog een keer
braaien, we hebben de lamsboerenworst ontdekt begin deze vakantie en die is
heerlijk een echte aanrader als je van lamsvlees houdt. De lamsboerenworst die we bij de Spar in
Malalane hebben gekocht was super die in Komatipoort was een stuk minder.
Vanavond
tijdens de braai hoorden we ineens een hoop lawaai, zaten er een heleboel apen
rond ons huisje. We hadden wat kool en wortels neergelegd, zoals we al de hele
week doen, soms is het opgegeten maar meestal ligt het er gewoon nog als we
terugkomen. De afgelopen dagen hebben we niet veel beesten gezien, behalve af
en toe de bokjes en een keer de varkentjes.
Nu stond
ineens de tuin vol met apen, 5 koedoes en 2 bokjes. Het was een drukte van
jewelste. Het is wel oppassen met de apen, want als ze de kans krijgen dan
pikken ze het eten van je bord af. De kool ging helemaal in de maag van
mijnheer Koedoe en de rest had het nakijken en moest het doen met wat blaadjes
en grasjes, de wortels werden door de aapjes snel ingepikt.
Dag 14: Kruger / donderdag 29-03-2018.
Vannacht
slecht geslapen, we slikken hier malariatabletten maar ik ga daar momenteel
ontzettend van dromen en slaap hierdoor heel onrustig, of is het de wijn? Zou natuurlijk ook nog kunnen. We zijn natuurlijk weer
richting Kruger gereden want daar ben je hier tenslotte voor. Het gaat heel
makkelijk met de Wildcard, nu hoef je alleen nog maar een registratieformulier
in te vullen en je mag na de controle van de auto en je rijbewijs doorrijden.
Het registratie-formulier vul ik al in het huisje in dat scheelt weer een heel
gedoe in de auto en bij de poort.
Het was
vanochtend geen drukke beestenboel, wel weer een leeuw en wat olifanten,
zebra’s, impala’s, een giraf en wat buffels gezien, maar dan op grote afstand van elkaar. Het is
om 11 uur hier al 34 graden en dan zoeken de beestjes de schaduw weer op. Wij
dus ook, even om een re-entry gevraagd aan de Crocodile Gate bij Kruger en dan
rijden we vanavond zo het park weer in.
Het bevalt ons eigenlijk best goed om in de ochtend een paar uurtjes
rond te rijden, daarna even lekker niets te doen en dan weer het park in te
gaan.
Dag 15: Kruger
/ vrijdag 30-03-2018.
Vandaag
onze laatste dag. Om zes uur kwamen wij bij de eerste poort van Kruger aan en
tot onze verbazing was deze dicht. Hoe zit dat? Kruger gaat toch al om 5:30 uur
open? Er kwamen twee mannetjes naar ons toe die heel verwarrend vroegen wat we
kwamen doen, duhh we staan hier niet op de bus te wachten. Toen we vertelden
dat we een dagje Kruger kwamen doen mochten we door rijden, in tegenstelling
tot anderen die al stonden te wachten,
vreemd! Toen we bij de tweede poort kwamen, stond hier een gigantische
rij, driedubbel breed. Wij werden er uitgepikt door een medewerker van Kruger,
die ook weer vroeg wat wij wilden gaan doen. Toen wij vertelden dat we een
dagje Kruger in wilden en we een
Wildcard hadden, mochten we binnen bij de receptie een permit halen. Hierna
mochten we de driedubbele gigantische rij voorbij en door een ander poortje het
park in. Al die mensen keken, van wat gebeurt daar. Ha, ha, wij zijn
inmiddels al zo vaak geweest, wij zijn zo langzamerhand VIPS geworden. Het is
vandaag Paasweekend en wat blijkt al die mensen die staan te wachten bij de
gate, hebben accommodatie in het park geboekt. De efficiëntie bij de gate van
Kruger is ver te zoeken, wat een chaos was het.
Wat een
drukte vandaag, we hadden zo iets van we zien wel, als het file rijden wordt
dan zijn we zo weer het park uit. We zijn bij de eerste de beste afslag
afgeslagen de S25 op. Plotseling een hoop auto’s bij elkaar en dat betekent
meestal een leeuw. Twee leeuwen een mannetje en een vrouwtje naast de kant van
de weg, Maarten kon nog net een goed plekje vinden voor de foto’s. Ondertussen
werd het er steeds drukker en drukker, dus wij dachten doorrijden. Dankzij de
leeuwen hebben wij een hele tijd rustig door kunnen rijden zonder dat we
allerlei auto’s voor en achter ons hadden.
Wij zagen
opeens olifanten langs de weg en besloten even te stoppen voor een bakje
koffie. Plotseling zagen wij een heel klein baby olifantje in het gras lopen.
Zo koddig om te zien, toen wij langsreden zagen we dat er aan de andere kant
nog een baby olifantje stond. We zijn toen gekeerd en hebben staan kijken hoe
die twee kleine donderstenen aan het ravotten waren.
Al met al
was het weer een mooie dag, het is vandaag erg warm om 11:00 uur was het al 34
graden en dan zoeken alle dieren de schaduw op. We zijn toen maar richting
huisje gegaan, beetje opruimen en inpakken en nog even genieten van de rust en
de vogeltjes hier in de tuin.
Impala roadblock
Toen we het
Marlothpark in reden was er controle aan de gate, ze vroegen wat we kwamen doen. We
vertelden dat we naar ons huisje gingen en dat we in Kruger waren geweest,
gevraagd werd toen of we ons geregistreerd hadden. We zijn hier al twee weken
vertelden we, toen was het goed. Op het park is het ook een stuk drukker en er
zijn veel auto’s op de weg. Er wordt ook gecontroleerd op snelheid. Je kan ook hier merken dat het Paasweekend
is.
Morgen om 8
uur rijden wij weg, want we hebben schade aan de bodemplaat van de auto. Helaas
rolde er een steen over de weg die niet meegaf, gelukkig zijn wij voor alles
verzekerd maar er moet morgen wel een schaderapport worden opgemaakt, dus we
plannen hiervoor maar wat extra tijd in.
Het is weer
een geweldige vakantie geweest, voor ons anders dan anders omdat we nu op één
plek hebben gezeten. Het huisje is goed bevallen, de ligging zo dicht bij het
Krugerpark is geweldig. Vanavond voor de vierde en laatste keer eten bij
Phumula. Het eten bij Phumula vinden wij tot nu toe erg goed, we hebben hier verschillende gerechten uitgeprobeerd, maar de spareribs blijven favoriet.
Dit was onze derde keer in Zuid-Afrika en de eerste keer in de herfst. Het leuke van dit jaargetijde is dat je nog wat jonge dieren kan zien, maar de begroeiing is erg dicht, zodat je goed moet zoeken. Ook is het in de herfst veel warmer. In september/oktober, eind winter, begin lente, kan je de beesten meestal veel eerder zien omdat de begroeiing dan veel minder is, het gras een stuk minder hoog. De natuur is dan wel een stuk troostelozer en de beesten concentreren zich dan meer rond de waterpartijen die er dan nog zijn. Zo heeft ieder jaargetijde zijn voor- en nadelen.
Het huisje Mhofu is ons goed bevallen en is van alle gemakken voorzien, we waren blij met de speciale waterzuivering, de ventilatoren en de airco. Op bepaalde dagen was het zelfs te warm om op het terras onder de overkapping te zitten.
Zaterdagavond
om 19:20 uur vliegen we weer terug met een tussenstop op Londen.